Czy istnieje zatem życie po życiu i gdzie jest dusza po śmierci? Pytanie nie jest proste, ale istnieją pewne poszlaki, które pozwalają myśleć i wierzyć właśnie w taki sposób.
Gdzie trafi dusza po śmierci, czyli naturalny motor napędowy ludzkości
Ciekawość, to uczucie, które jest tak naprawdę napędem całej ludzkości, ponieważ to właśnie dzięki ciekawości stale dociekamy niezrozumiałych dla nas zjawisk i doświadczeń. Rozmyślania nad sensem istnienia i życiem pośmierci towarzyszą nam od początków naszego istnienia na Ziemi. Juz w społecznościach plemiennych istniał pogląd, że materialny świat jest jedynie częścią większej całości, która składa się także ze świata duchowego. Przez tysiące lat, ludzie zastanawiali się nad tym czy istnieje życie po życiu, dlatego każda większa cywilizacja roztrząsała ten niezwykle istotny i ważny dylemat. Dlaczego wiara w życie pozagrobowe jest tak ważna? Ponieważ definiuje w dużym stopniu to, w jaki sposób zachowuje się dane społeczeństwo. Wierząc, że istnieje życie po śmierci ludzie zachowują się według określonych zasad, ponieważ wiedzą, że to, w jaki sposób postępuje się za życia, będzie ocenione po śmierci. Przez tysiące lat temat życia posmierci rozpalał umysły uczonych, mędrców i prostych ludzi, ponieważ jest to niezbadana tajemnica, która ujawnia się dopiero w momencie śmierci każdej jednostki.
Niebo, Piekło, Czyściec, Nirvana, Valhalla, czyli rodzaje zaświatów w różnych kulturach i cywilizacjach
Każda większa cywilizacja zdawała sobie sprawę z tego, że musi istnieć jakiś rodzaj życia po śmierci i miejsce gdzie trafi dusza po śmierci. W Starożytnej Grecji wierzono w Elizjum, wikingowie wierzyli w Valhallę, zaś buddyści w osiągnięcie stanu nirwany. Według wiary chrześcijańskiej po śmierci trafiamy do Nieba, Czyścca albo Piekła. Wszystko uzależnione jest od tego, w jaki sposób postępowaliśmy podczas naszego ziemskiego życia. Jeżeli byliśmy dobrzy, prawi, bogobojni, uczciwi, hojni i posłuszni, to wówczas czeka na nas Niebo. Jeśli grzeszyliśmy, ale w naszym postępowaniu przeważały uczynki dobre i staraliśmy się pracować nad sobą, to czeka nas Czyściec, czyli miejsce, w którym będziemy musieli odpokutować nasze grzechy przez określoną ilość czasu (choć czas w życie pośmierci jest czymś całkowicie dyskusyjnym). W przypadku popełniania najcięższych grzechów i nie żałowania ich w jakikolwiek sposób, na taką osobę czeka tylko i wyłącznie wieczne potępienie w Piekle. Warto w tym miejscu podkreślić, że dobre i złe uczynki, które definiują to, gdzie pójdziemy po śmierci, mają miejsce podczas codziennych sytuacji. O świętości, czy potępieniu decydują nasze małe codzienne wybory.
Wszystko wskazuje na to, że życie po śmierci jest pewne, dlatego warto postępować w taki sposób, by wieczność nie była dla nas udręką. Dusza po śmierci trafi na pewno w dobre miejsce.